ISO niet-metalen insluitingsinspectienormen:
(1)ISO 4967:2013
ISO 4967:2013 “Bepaling van het gehalte aan niet-metallische insluitingen in staal – Standaard beoordelingstabel Microscopische inspectiemethode” vervangt ISO 4967-1998, maar de inhoud ervan heeft slechts minimale wijzigingen ondergaan en de inspectiemethode en beoordelingskaart zijn niet veranderd.De versie uit 1988 van deze norm is op gelijkwaardige wijze overgenomen door GB/T 10561-2005.
(2) ISO 9341-1996
ISO 9341-1996 “Optica en optische instrumenten – Bepaling van de onvolledigheid van insluitsels en oppervlaktedefecten in vaste contactlenzen” introduceert de methoden en stappen voor het detecteren van insluitsels en oppervlaktedefecten met behulp van vaste contactlenzen.Het werd stopgezet in 2006 en vervangen door ISO 18369.3:2006 “Optica en optische instrumenten – Contactlenzen – Deel 3: Testmethoden”.
Amerikaanse niet-metalen inspectienormen voor insluiting:
(1) ASTM B796-2014
ASTM B796-2014 “Testmethode voor niet-metalen insluitingsgehalte in poedergesmede onderdelen”, ter vervanging van ASTM B796-2007, is geschikt voor de metallografische bepaling van niet-metallische insluitingsniveaus in poedergesmede onderdelen, waarbij 100% porositeitsdetectie in het kerngebied vereist is van het monster.Als er gaten zijn, is het moeilijk om de resterende poriën te onderscheiden van oxide-insluitsels.
(2) ASTM E45-2013
ASTM E45-2013 “Testmethode voor het bepalen van het insluitingsgehalte in staal” is een veelgebruikte niet-metalen inspectienorm voor insluitingen, die vier macroscopische inspectiemethoden en vijf microscopische inspectiemethoden (handmatig en beeldanalyse) omvat om de inhoud van insluitsels in staal te beschrijven en de rapportagemethode voor inspectieresultaten.De vijf microscopische inspectiemethoden omvatten: A-methode (methode met het slechtste gezichtsveld), B-methode (lengtemethode), C-methode (oxide- en silicaatmethode), D-methode (methode met laag insluitingsgehalte) en E-methode (SAM-beoordelingsmethode);ASTM E45 heeft een reeks standaard referentiekaarten opgesteld (JK-kaarten en SAE-kaarten) om de kenmerken (grootte, type en hoeveelheid) van typische insluitsels te beschrijven.De SAE-kaart is te vinden in de aanbevolen J422-bedieningsprocedure in de SAE-handleiding;De spectra van Methode A (slechtste gezichtsveld), Methode D (laag insluitingsgehalte) en Methode E (SAM-beoordeling) zijn ontwikkeld op basis van de JK-spectra, terwijl Methode C (oxide- en silicaatmethoden) de SAE-spectra gebruikte.
(3) ASTM E1122-1996
ASTM E1122-1996 “Standaardtestmethode voor het bepalen van het JK-inclusieniveau door automatische beeldanalyse” werd stopgezet in 2006 en is geïntegreerd in de onlangs herziene ASTM E45-2013, methoden A en D.
(4) ASTM E1245-2003 (2008)
ASTM E1245-2003 (2008) "Standaardtestmethode voor het bepalen van de inhoud van de opname of tweede fasestructuur in metalen door geautomatiseerde beeldanalyse.".Geschikt voor het gebruik van de automatische beeldmethode om het gehalte aan endogene insluitsels en de tweede fase-microstructuur in metalen te evalueren.Vanwege de verspreide en onvoorspelbare verspreiding van exogene insluitsels is deze norm niet van toepassing voor het evalueren van exogene insluitsels in staal of andere metalen.
(5) ASTM E2142-2008
ASTM E2142-2008 “Testmethode voor evaluatie en classificatie van insluitsels in staal door middel van scanning-elektronenmicroscopie”.Volgens de procedures gespecificeerd in ASTM E45 en ASTM E1245 wordt de kwantitatieve evaluatie van het insluitingsgehalte in staal uitgevoerd met behulp van een scanning-elektronenmicroscoop;De bepaling van de hoeveelheid, grootte en morfologische verdeling van insluitsels wordt geclassificeerd volgens chemische methoden.
(6) ASTM E2283-2008 (2014)
Zoals bekend wordt het falen van mechanische componenten zoals tandwielen en lagers vaak veroorzaakt door de aanwezigheid van een grote hoeveelheid niet-metaaloxide-insluitsels.Microscopische observatie van defecte componenten wijst vaak op de aanwezigheid van insluitsels.De voorspelling van de levensduur van defecte componenten kan niet redelijkerwijs worden geëvalueerd door middel van inspectienormen zoals ASTM E45, ASTM E1122 en ASTM E1245.ASTM E2283-2008 (2014) “Code voor analyse van extreme waarden van niet-metalen insluitsels en andere microstructuurkenmerken in staal” ontstond onder deze omstandigheden.Deze standaard creëert een gestandaardiseerde methode die gebruik maakt van extreme-waardeanalyse, die gerelateerd is aan de levensduur van componenten en de verdeling van de insluitingsgrootte.Net als ASTM E1245-2003 (2008) is deze standaard niet van toepassing voor de evaluatie van exogene insluitsels in staal en andere metalen.
Duitse inspectienormen voor niet-metalen insluiting:
(1) DIN 50602-1985
DIN 50602-1985 “Microscopische onderzoeksmethode voor het evalueren van het gehalte aan niet-metallische insluitingen in hoogwaardig staal met behulp van metallografische diagrammen” wordt veel gebruikt als standaard voor microscopische onderzoeksmethoden voor het gehalte aan niet-metalen insluitingen in hoogwaardig staal, waarnaar wordt verwezen door meer dan 120 productnormen.Deze norm verdeelt niet-metalen insluitsels in staal in vier categorieën: SS-type, OA-type, OS-type en OG-type, respectievelijk overeenkomend met sulfide-insluitsels, oxide-insluitsels, silicaat-insluitsels en bolvormige oxide-insluitsels.Deze 4 soorten insluitsels zijn verdeeld in 9 niveaus, weergegeven door 0-8.Aangrenzende niveaus resulteren in een verschil van tweemaal het insluitingsgebied.De bemonsteringshoeveelheid bedraagt één oven of een partij materialen, en meestal zijn er niet minder dan 6 monsters.Er worden drie grafieken gebruikt om het niveau van insluitsels te evalueren.Op hetzelfde niveau worden sulfide-insluitsels (SS-type) en bolvormige oxide-insluitsels (OG-type) verdeeld in twee reeksen op basis van verschillen in insluitingsbreedte en -dikte, terwijl oxide-insluitsels (OA-type) en silicaat-insluitingen (OS-type) worden onderverdeeld in drie series.In elk type insluitsel en elke serie worden overeenkomstige lengtebereiken van insluitsels verschaft, en er wordt ook een tabel verschaft met lengtebereiken die corresponderen met insluitsels met verschillende breedtes.Er zijn twee evaluatiemethoden voor DIN 50602-1985: M-methode en K-methode.De M-methode houdt in dat het hoogste niveau van insluitsels in het gehele geïnspecteerde gebied wordt geregistreerd, en na het afzonderlijk evalueren en vastleggen van verschillende insluitsels in het geselecteerde monster, het rekenkundig gemiddelde wordt berekend.De K-methode berekent insluitsels vanaf een bepaald niveau, dus de norm is specifiek van toepassing op speciale staalsoorten.Daarom hangt het laagste evaluatieniveau af van het staalsmeltproces, het materiaalgebruik en de productgrootte.Het getal na K vertegenwoordigt het minimumaantal niveaus dat wordt gebruikt bij de evaluatie met behulp van de grafiek.K4 verwijst bijvoorbeeld naar de frequentie van voorkomen van insluitniveaus vanaf niveau 4. Het niveau van insluitsels varieert, en hun gevaarscoëfficiënten variëren ook.Het vermenigvuldigen van de frequentie met de coëfficiënt levert het totale aantal insluitsels in een enkel monster op.Het totale aantal insluitsels in alle monsters in de monstergroep wordt opgeteld en het resultaat wordt omgezet naar 1000 mm2, wat de totale index van insluitsels is.K4 wordt vaak gebruikt en bij de berekening worden insluitsels van het besturingssysteem over het algemeen geclassificeerd als OA.Momenteel is deze norm ongeldig verklaard en is er geen nieuwe, herziene norm die deze vervangt.De technische commissie beveelt het gebruik van DIN EN 10247-2007 aan voor de inspectie van niet-metalen insluitingen in staal.
(2) DIN EN 10247-2007
DIN EN 10247-2007 “Microscopisch onderzoek van niet-metallische insluitsels in staal met behulp van standaardafbeeldingen” is een metallografische onderzoeksmethodestandaard voor niet-metalen insluitsels in staal, ontwikkeld op basis van de proefversie van DIN V ENV 10247-1998 “Microscopisch onderzoek van niet-metalen insluitsels in staal met behulp van standaardafbeeldingen”.Deze norm verdeelt niet-metalen insluitsels in staal in zes basistypen, vertegenwoordigd door EA, EB, EC, ED, EF en AD. De evaluatiemethoden zijn onderverdeeld in P-methode (slechtste insluitingsmethode), M-methode (slechtste gezichtsveld methode) en K-methode (gemiddelde gezichtsveldmethode), waarvan de M-methode en K-methode consistent zijn met DIN 50602
De beschrijving uit 1985 is in wezen consistent, en veel nieuw geformuleerde productnormen in Europa beginnen naar deze norm te verwijzen.
(3) Anders
De testnormen met betrekking tot de inspectie van niet-metalen insluitsels omvatten ook: SEP 1570-1971 “Microscopische inspectiemethode voor niet-metalen insluiting Inhoudsbeoordelingskaarten van speciaal staal”, SEP 1570-1971 (supplement) “Microscopische inspectiemethode voor niet-metalen insluiting Tabellen met beoordeling van de inhoud van fijn en lang speciaal staal”, en SEP 1572-1971 “Microscopische inspectiemethode voor beoordelingskaarten van het sulfidegehalte van vrij snijdend staal”
Inspectienormen voor niet-metalen insluitsels in andere landen:
JIS G 0555:2003 “Microscopische testmethode voor niet-metalen insluitsels in staal” (Japanse norm).
Het is een standaard microscopische testmethode voor het bepalen van niet-metallische insluitsels in gewalste of gesmede staalproducten (met een compressieverhouding van minimaal 3).De feitelijke inspectiemethoden voor insluitsels in deze norm zijn onderverdeeld in A-methode, B-methode en microscopische inspectiemethode met puntberekening.De A-methode en de B-methode zijn volledig consistent met de weergavemethode in ISO 4967:2013, en de puntberekeningsmethode geeft de zuiverheid van staal weer als percentage van het gebied dat wordt ingenomen door insluitsels.Deze standaard wordt veel gebruikt om de geschiktheid van staal voor toepassing te evalueren, maar vanwege de subjectieve invloed van onderzoekers is het moeilijk om bevredigende resultaten te bereiken, dus voor toepassing is een groot aantal monsters en voorspellingen nodig.
BS 7926-1998 (R2014) “Kwantitatieve micrografische methode voor het bepalen van het percentage niet-metalen insluitsels in staal” (Britse norm),
Twee microscopische fotografiemethoden voor het bepalen van het gehalte aan niet-metalen insluitsels in gietstaal werden in detail beschreven.De oppervlaktefractie van niet-metalen insluitsels in monsters van gegoten staal werd gespecificeerd, en het percentagebereik van niet-metalen insluitsels in de vier smelt- en raffinagemethoden die door staalgieterijen worden gebruikt, werd ook gespecificeerd.
Nieuw Gapower-metaalis een professionele fabrikant van vrijsnijdend staal.De belangrijkste producten zijn onder meer 1212 1213 1214 1215 1140 1144 12l13 12l14,12l15 11SMn30 enz. Klanten konden alle soorten buizen vinden die ze nodig hadden.
Posttijd: 25 december 2023